Μια έρευνα της Εθνικής
των ΗΠΑ Ακαδημίας
έγινε πρόξενος
χαράς, θάρρους και ευθυμίας.
Η ευτυχία έρχεται εις
τα ογδονταπέντε
σίγουρα,
αναμφισβήτητα, άλλως πως, βεραμέντε.
Μπορεί να ’ναι τα
νιάτα μας τα πιο καλά μας χρόνια
μα δεν κρατάνε
δυστυχώς, ως θέλουμε, αιώνια.
Γινόμαστε σοφότεροι
όσο περνά ο χρόνος
κι ευτυχισμένοι πιο
πολύ, ομολογώ, συγχρόνως.
Απ’ τα σαράντα ξεκινά
μια αισιοδοξία
που αποκτά τη μέγιστη
στα γηρατειά αξία.
Πίσω της έχει την
ουρά, είπανε, η αχλάδα
αντέξετε την καταχνιά
και έρχεται λιακάδα.
Θάρρος, λοιπόν,
αδέλφια μου, θάρρος και πάλι θάρρος
κι η ευτυχία θα μας
βρει λίγο πριν έρθει ο Χάρος!
Ὡραία ἡ ψευδαίσθηση ἐκ
τῶν «σοφῶν» τῶν ΗΠΑ
ἄν καὶ πιστεύω ἡ ὑπόθεση ἔχει μιὰ μαύρη τρύπα.
Γιατί, ἐκεῖνοι οἱ… σοφοί, γέροντες εἶναι ὅλοι
καὶ ἀναμένουν νὰ στηθοῦν στοῦ χάροντα τὸ βόλι.
Γι᾿ αὐτὸ τὰ ἄσπρα γένια τους ζητοῦν νὰ εὐλογήσουν
κι ἐμᾶς τοὺς δόλιους κι εὔπιστους γυρεύουνε νὰ πείσουν.
Μὰ ἔχουμε κι ἐμεῖς σοφοὺς, πρῶτον τὸν Σταγειρίτην
Ἀριστοτέλην πάνσοφον κι ὄχι μετεωρίτην.
Πού ἔγραψε θαυμάσια σὲ μίαν πραγματεία
πενήντα δυὸ ὁ ἄνθρωπος ἔχει τέλεια εὐρωστία
μὰ καὶ στὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ πλήρη τὴν εὐτυχία
μετὰ δὲ τοῦτο ἀκολουθεῖ γεροντικὴ ἀνία.
Ἀλλὰ κι ἀλλιῶς νὰ τὸ σκεφτεῖς, μετὰ τὰ ὀγδόντα χρόνια
Χάρος τὴν πόρτα σου χτυπᾶ, δὲν ζοῦμε δὰ αἰώνια!
Κι ἂν καρτεροῦμε τότενες νὰ βροῦμε εὐτυχία
εἶναι σωστὴ παράκρουση, κι ἀπέραντη βλακεία
καὶ μοιάζει μὲ κατάδικο ποὺ πάν’ νὰ τὸν σκοτώσουν
καὶ πρὶν ἀπ τὴν ἐκτέλεση γεῦμα καλό του δώσουν.
ἄν καὶ πιστεύω ἡ ὑπόθεση ἔχει μιὰ μαύρη τρύπα.
Γιατί, ἐκεῖνοι οἱ… σοφοί, γέροντες εἶναι ὅλοι
καὶ ἀναμένουν νὰ στηθοῦν στοῦ χάροντα τὸ βόλι.
Γι᾿ αὐτὸ τὰ ἄσπρα γένια τους ζητοῦν νὰ εὐλογήσουν
κι ἐμᾶς τοὺς δόλιους κι εὔπιστους γυρεύουνε νὰ πείσουν.
Μὰ ἔχουμε κι ἐμεῖς σοφοὺς, πρῶτον τὸν Σταγειρίτην
Ἀριστοτέλην πάνσοφον κι ὄχι μετεωρίτην.
Πού ἔγραψε θαυμάσια σὲ μίαν πραγματεία
πενήντα δυὸ ὁ ἄνθρωπος ἔχει τέλεια εὐρωστία
μὰ καὶ στὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ πλήρη τὴν εὐτυχία
μετὰ δὲ τοῦτο ἀκολουθεῖ γεροντικὴ ἀνία.
Ἀλλὰ κι ἀλλιῶς νὰ τὸ σκεφτεῖς, μετὰ τὰ ὀγδόντα χρόνια
Χάρος τὴν πόρτα σου χτυπᾶ, δὲν ζοῦμε δὰ αἰώνια!
Κι ἂν καρτεροῦμε τότενες νὰ βροῦμε εὐτυχία
εἶναι σωστὴ παράκρουση, κι ἀπέραντη βλακεία
καὶ μοιάζει μὲ κατάδικο ποὺ πάν’ νὰ τὸν σκοτώσουν
καὶ πρὶν ἀπ τὴν ἐκτέλεση γεῦμα καλό του δώσουν.
«Τα γηρατειά
λογίζονται πλήρης αναπηρία·
έχουν τα πάντα
φαίνεται, μα πάντων έχουν χρεία».
Λόγια μεγάλου και αυτά, λόγια του Δημοκρίτου
μεγάλου μας φιλόσοφου Έλληνα Αβδηρίτου.
Εις τα ογδονταπέντε του ο άνθρωπος τα χάνει
νομίζει είναι ευτυχής, μα τι άλλο να κάνει;
Κι αν έχει και αναλαμπές μία φορά τον μήνα
εκεί π’ αρχίζει ο φτωχός πονάει τον η σπλήνα.
Είπε τι είπε η έρευνα για την ενθάρρυνσή του.
Παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του.
Λόγια μεγάλου και αυτά, λόγια του Δημοκρίτου
μεγάλου μας φιλόσοφου Έλληνα Αβδηρίτου.
Εις τα ογδονταπέντε του ο άνθρωπος τα χάνει
νομίζει είναι ευτυχής, μα τι άλλο να κάνει;
Κι αν έχει και αναλαμπές μία φορά τον μήνα
εκεί π’ αρχίζει ο φτωχός πονάει τον η σπλήνα.
Είπε τι είπε η έρευνα για την ενθάρρυνσή του.
Παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του.
Η ζωή είναι
μπροστά μας, νέοι είμαστε ακόμα.
Έρχεται η ντόλτσε βίτα, μα με την ψυχή στο
στόμα.
Έτσι είναι Δήμητρα!!!
Διότι όπως είπε κι ο Βίκτωρ Ουγκώ, «Τα σαράντα είναι τα γερατειά της νεότητας.
Τα πενήντα είναι η νεότητα των γερατειών». Είμαστε στη νεότητα (των γηρατειών
μας)!!!
